|
|
|
|
De drie zingende muurbloempjes hebben hun idolatrie voor de slechte smaak in de Nederlandse wederopbouwperiode van de vorige eeuw nog verder gecultiveerd. Hun camp is daardoor extra belegen geworden en blijkens de getuigenis hiervan in de titel schamen de dames zich hier niet voor. En dat hoeft ook niet, want hun vaudeville-achtige formule slaat nog steeds aan. Althans in de intimiteit van een kleine zaal, want met hun quasi onbeholpenheid leunen de Sanseveria's na jaren van optreden en enkele heuse cd's nog altijd zwaar tegen de schuifdeuren. In Extra belegen berusten Sandra, Ria en Vera niet alleen in het droevige lot van de serieuze huwelijkskandidate die haar ware Jacob niet treft, maar tevens in de aanslag die de tijd pleegt middels rimpels, putjes, vetrollen en dubbele kinnen. Voldoende aanleiding voor de rijpere vrouwen met antieke kapsels en trutjurken om hun belegenheid te accentueren met optredens van enkele ,,extra belegen gasten''. Beurtelings zetten ze een typetje neer, dat zó over de rand is dat de overige twee er als begeleiding weer gunstig bij afsteken. In de bijbehorende verkleedpartijen wordt geen enkel middel van de trendy slechte smaak geschuwd. Eigenlijk niets nieuws, zeer voorspelbaar, maar toch aanstekelijk. Dat laatste komt vooral door de trefzekere repertoirekeuze, de multi-instrumentale muzikaliteit en de puntige Nederlandse vertalingen van diverse belegen Franse en Engelse hits. En waar vind je nog een slagwerkster die tijdens het drummen feilloos switcht naar een riedel op de dwarsfluit? De harmonie in muziek en zang verraadt de conservatoriumscholing van slagwerkster Cato Gubbels (Sandra), (bas)gitariste Josien Mennen (Vera) en toetseniste Evelyne Ploum (Ria). Met hun al circa zeven jaar gespeelde voorliefde voor Gert Timmerman, Rob de Nijs, Marco Bakker, borduren, kegelen, kaarten en uitsluitend seks na het huwelijk doen ze die achtergrond regelmatig noodgedwongen tekort. Behalve dan in juweeltjes zoals een hilarische blokfluitbewerking van Françoise Hardy's Tous les garçons et les filles de mon age, of een intermezzo van Rawhide in Crazy horses ('Wilde hengsten') van The Osmonds, en alle dieren op de boerderij in Ria Valks Rockin Billy. Maar verwacht geen actuele toespeling op een mogelijke ruiming van die dieren, want met de Sanseveria's blijft het uitsluitend vrolijk meezingen met oude hits in een extra belegen jasje. door Frits Nies zaterdag 10 mei 2003 © De Limburger |